Konekti helpt in 5 jaar tijd 1.600 gezinnen in kwetsbare situatie
Wat als er spanningen zijn binnen het gezin met kinderen of tieners? Spanningen die ervoor zorgen dat het samenleven moeilijk verloopt? In Zuid-West-Vlaanderen kan je dan al vijf jaar een beroep doen op Konekti Jeugdhulp. Medewerkers van dit samenwerkingsverband boden sinds de opstart eind 2018 al hulp aan 1.600 gezinnen in kwetsbare situaties. "Daarbij neemt het gezin zelf de beslissingen, wij ondersteunen hen mee in de uitvoering", zegt Dieter Dochy, coördinator van Konekti.
Konekti startte in 2018 op, maar voordien bestond er in Zuid-West-Vlaanderen natuurlijk ook al jeugdhulp. Alleen was de insteek anders: eigenlijk moest je zelf aankloppen bij een organisatie om hulp te krijgen als er binnen je gezin spanningen waren. Bovendien was de hulpverlening gefragmenteerd: de jeugdhulp werd te veel per organisatie en bij uitbreiding per sector georganiseerd.
75 partners
In 2016 lanceerde Vlaanderen de Beleidsnota Jeugdhulp 2.0, die jeugdhulp anders wilde organiseren. In Zuid-West-Vlaanderen was Konekti Jeugdhulp het resultaat. Uniek aan het samenwerkingsverband is dat zeven sectoren de handen in elkaar slaan: Algemeen Welzijnswerk (CAW), het Vlaams Agentschap voor Personen met een Handicap (VAPH), CLB's, het Agentschap Opgroeien, Gemandateerde Voorzieningen (zoals de sociale dienst van de jeugdrechtbank), de Geestelijke Gezondheidszorg en de lokale besturen. Samen gaat het om een samenwerkingsverband met meer dan 75 partners.
W13 is kernpartner binnen Konekti. Als neutrale organisatie is het de verdienste van de Zuid-West-Vlaamse welzijnsvereniging om al die partners niet alleen samen te brengen, maar ook te laten samenwerken.
“W13 haalt als kernpartner binnen het samenwerkingsverbanden de grenzen weg tussen de lokale besturen maar ook tussen de verschillende disciplines van hulpverlening”, zegt Philippe De Coene, voorzitter van W13. “We zijn ervan overtuigd dat Konekti zo veel gerichter en sneller kan werken.”
Gezinsplan opstellen
Konekti Jeugdhulp werkt sinds de opstart volgens de visie en methodiek 1Gezin1Plan. Elk aangemeld gezin – een van de vele partners doet de aanmelding en dit samen met het gezin – krijgt een ondersteuning op maat. Die duurt een viertal maanden, maar kan ook sneller afgerond worden indien dit niet langer nodig is. Een aanmelding kan gebeuren omdat bijvoorbeeld de ouders veel ruzie maken, er problemen zijn tussen de kinderen binnen een nieuw samengesteld gezin, een kind agressieproblemen heeft of een tiener voortdurend in de clinch gaat met zijn ouders en/of broer of zus.
Dieter Dochy, coördinator Konekti: "Onze verbinders, de medewerkers die bij de gezinnen aan de slag gaan, bekijken samen met de gezinsleden wat de noden en doelen zijn. Zij zeggen met andere woorden niet wat er moet gebeuren, maar laten die beslissingen over aan de gezinnen zelf. Het gezin maakt daarom in overleg met de verbinder en de verwijzer een gezinsplan op. De bedoeling is dat het gezin met de ondersteuning stappen vooruit zet en een ondersteunend netwerk uitbouwt waarop het altijd kan terugvallen."
Een van die stappen is bijvoorbeeld rechtenverkenning doen. Een verbinder kan samen met het gezin bekijken of het recht heeft op verhoogde tegemoetkoming, op een UiTPAS met kansentarief …
375 ondersteuningen per jaar
Konekti Jeugdhulp heeft ook enkele eerstelijnspsychologen. Zij begeleiden kinderen en jongeren tussen 0 en 25 jaar die zich niet goed in hun vel voelen. Mogelijke onderwerpen zijn een laag zelfbeeld, pesten of gepest worden, negatieve gedachten, eet- en/of slaapproblemen en woedebuien.
Dat het samenwerkingsverband werkt, tonen de cijfers van 5 jaar Konekti Jeugdhulp. Sinds de opstart waren er 1.341 aanmeldingen voor gezinsondersteuning en 533 aanmeldingen voor eerstelijnspsychologische hulp van kinderen en jongeren. Dat maakt samen 1.874 aanmeldingen voor ondersteuning of gemiddeld 375 per jaar.
"Van die in totaal 1.874 aanmeldingen konden we vanuit ons team bijna 1.600 gezinnen ondersteunen", vervolgt Dieter Dochy. "Ongeveer 15 procent van alle aanmeldingen werd niet opgestart omdat ons verbindingsteam niet de meest geschikte partner is om de hulpvraag vast te pakken. Maar dat wil niet zeggen dat we niets doen met die aanmeldingen. Als Konekti proberen we ook die gezinnen te helpen door hen door te verwijzen naar passende hulpverlening. Dat is de grote kracht van ons intersectoraal samenwerkingsverband: wij zijn een soort centraal punt voor hulpverlening aan gezinnen in kwetsbare situaties en proberen alle aangemelde gezinnen te helpen in de zoektocht naar de juiste ondersteuning."
Naam ten volle waargemaakt
"Ik ben ervan overtuigd dat we op een goede en efficiënte manier het verschil maken als we samenwerken en elke organisatie een bijdrage levert. Als we kinderen en jongeren in probleemsituaties zien als 'onze' kinderen en jongeren", pikt Sabine Bourgeois, directeur van Oranjehuis, in. Oranjehuis is een van de 75 partners van het samenwerkingsverband. "We hebben hierin al grote stappen gezet sinds de 1Gezin1Plan-samenwerkingsverbanden zijn opgestart. Het interessante is bovendien dat er van daaruit ook andere initiatieven ondersteund kunnen worden. Denk maar aan OverKop Zuid-West-Vlaanderen."
Op het netwerkmoment 5 jaar Konekti kwam ook Bruno Vanobbergen, administrateur-generaal van Agentschap Opgroeien, langs. Hij is alvast lovend over Konekti. "Konekti maakt zijn naam ten volle waar", stelt hij. "Konekti is er op vijf jaar in geslaagd om een verbindende verbreding van de jeugdhulp in te zetten in de regio Zuid-West-Vlaanderen. Je voelt in heel het netwerk dat ze ontwikkelen hoe via een brede dialoog de gedeelde ambitie van samenwerking vorm krijgt. Deze vervlechting van hulpverlening op verschillende levensdomeinen in gedeelde verantwoordelijkheid zorgt voor betere antwoorden op de vele vragen van kinderen, jongeren en gezinnen."
Het gezin van Kathleen kreeg de hulp van verbinder Sophie van Konekti. “Toen zij de eerste keer bij ons langs kwam en vroeg wat onze verwachtingen waren, zei ik dat ik helemaal niets verwachtte. We hadden toen al contact gehad met verschillende organisaties, maar daaraan had ik enkel frustraties overgehouden. Nadat ik de situatie had uitgelegd, zei Sophie iets heel frappants: we zullen aan de slag gaan, maar ik kan je niets beloven. Niemand had dit eerder gezegd, maar dat was wel eerlijk en in zekere zin bevrijdend om te horen.”
Sophie kon uiteindelijk veel voor het gezin van Kathleen betekenen. “Wij hadden problemen met een van onze kinderen. Op den duur ging al onze aandacht naar die problemen en vergaten mijn man en ik dat we een koppel waren. Sophie zorgde ervoor dat we elkaar terugvonden en tegelijkertijd ons kind konden helpen.”